Linda Gezels ile evlidir. 1996 doğumlu Alexander ve 1997 doğumlu Eveline isimli iki çocuğu bulunmaktadır. EĞİTİMLERİ
1983 yılnda Gent Üniversitesi' nden İnşaat Yüksek Mühendisi olarak mezun oldu. 1985 yılında Doğu dilleri ve kültürleri üzerinde Gent Üniversitesi'nde uzman oldu. 1985 yılında Gent Üniversitesi'nde Slav dilleri konusunda çalışmaya başladı. 1986 yılında dilbilim uzmanı oldu. Bildiği Diller
35 dil ve lehçe bilen Johan Vandewalle'nin bildiği diller Felemenkçe, Danca, Latince, İngilizce, Almanca ve Türkçenin yanı sıra Farsça, Çağdaş Arapça, Rusça, Osmanlıca, Klasik Arapça ve Eski Slavca. Türkçeye olan merakından Özbek, Kazak, Kırgız, Türkmen, Azeri, Uygur, Tatar, Başkurt, Tuva, Orhon, Eski Uygur, Kuman ve Çağatay Türkçeleri. Arapça kursu sonucunda da Mısır ve Fas Arapçasını öğrendi. Seyahatlerde kullanmak amacıyla da İtalyanca, Arnavutça, Yunanca, Hintçe, Urduca ve Fince,dil merakından dolayı da Gaelic, Japonca, Svahili ve Sırpça biliyor. 1987 yılında katıldığı yarışmada, 22 yaşayan dili kullanarak ‘en çok dil bilen Belçikalı’ unvanı aldı.
(d. 16 Temmuz 1869 Konya – ö. 4 Mayıs 1950, Ankara), Türk dil ve edebiyat bilgini, şair, milletvekili.
Mutlakiyet, Meşrutiyet ve Cumhuriyet devirlerinin bilimsel ve edebi çalışmalarına katılan Veled Çelebi, ömrünü Türk dili araştırmalarına vermiş; Türk Dil Kurumu’nda çalışmalarını ölümüne kadar sürdürmüş bir araştırmacıdır. Konya Mevlana Dergahı'nın postnişinliğini yapmış bir Mevlevi'dir. II., III., IV.ile V. Dönem Kastamonu, VI. dönem Yozgat milletvekili olarak toplam 20 yıl süreyle TBMM'de görev yapmıştır. Atatürk ile yakın ilişkileri bulunmuş ve bilimsel çalışmalarında desteğini görmüştü YAŞAMI 1867’de Konya’da dünyaya geldi. Anne ve baba tarafından Mevlana soyundan gelen Veled Çelebi’nin babası Mustafa Necip Çelebi, annesi Rabia Hanım’dır. Veled Çelebi’nin kendinden büyük Ahmed Nazif, Şemseddin ve kendinden küçük Yusuf isimli üç erkek kardeşi vardır. Konya'daki ilk ve orta öğreniminin ardından yine Konya'daki Sultan Veled Medresesi’nde okudu. Ayrıca özel öğrenim gördü, Farsça, Arapça öğrendi. Mevlana Dergahı'na gelen alim ve yazarların sohbetlerinden yararlandı. Arap ve Fars edebiyatları üzerine incelemeler yaptı, Türk lehçeleri konusunda araştırmalarda bulundu. Ali Şir Nevai’nin Abuşka Lugati’ni okuyup incelemesi farklı Türk lehçelerine olan ilgisini arttırdı. Memuriyet yaşamına on altı yaşında iken Konya Vilâyeti Mektubî Kalemi’nde başladı. Bir süre sonra Konya Rüşdiyesi’nde yazı ve Farsça öğretmenliğinde bulundu. Konya Vilâyeti Mektubî Kalemi’nde memuriyete, Vilayet gazetesinde yazı hayatına[2] başladı. Bir çelebinin devlet memuru olması ve serbest tavırları dergah içinde sürtüşmelere neden olunca 1889’da babasından izin alarak İstanbul’a gitti[3] ve Bahariye Mevlevihanesi'ne yerleşti[4]. “Bahaî” takma adıyla Konya İl gazetesinde başlayan yazı hayatını; İstanbul’da Takdim, Hazine-i Fünun, Mektep, Tercüman-ı Hakikat gibi gazete ve dergilerde makaleler yayınlayarak sürdürdü. Bahariye Dergâhı’ndaki şeyhlerin hanımları aracılığı ile Makbule Hanım’la evlenen Veled Çelebi, eşinin Eyüp'teki konağına taşındı[4]. Bu evlilikten bir oğlu dünyaya geldi. Eşini, 1894 yılındaki İstanbul depreminde kabetti[5]. 1901'de Zehra Hanım ile ikinci evliliğini[5], onun ölümünden sonra Enise Hanım ile üçüncü evliliğini yapan Veled Çelebi’nin bu evliliklerinden birer kızı olmuştur Türkçülük Konya'da memuriyet hayatına başladığı sırada Türkçülük Hareketi ile tanışmış olan Veled Çelebi, İstanbul'a geldiğinde Türk Derneği’nin kuruluşunda Yusuf Akçura ve Necip Asım ile birlikte yer aldı. Necip Asım’la birlikte Türk grameri ve tarihi konusunda incelemeler yaptı. Onun teşviki ile 12 ciltlik Türk Dili Lugati'ni kaleme aldı. Kütüphanesini onun emrine veren Ahmet Mithat Efendi’den de teşvik gördü[2]. 12 ciltlik eserin yazma nüshası Türk Dil Kurumu kitaplığında bulunur, yazılı hale getirilmemiştir. 1901’de Matbuat Müfettişliği ile görevlendirildi. Çeşitli dergi ve makalelerde "Bahaî” mahlasıyla yazılarını yayımlamayı sürdürdü. II. Meşrutiyet’ten sonra bir süre Darülfünun’da ve Galatasaray Sultanisi’nde Farsça okuttu. 31 Mart öncesi resmi görevinden ayrılıp kalemiyle geçimini sağlamaya başladı; artık sivil giysilerini de çıkarıp Mevlevi giysisini giymişti. Postnişinlik Görevi Veled Çelebi, II. Abdülhamit'in tahta indirilmesinden sonra tahta geçen Mehmet Reşat tarafından 1908'de Mehmed Atâullah Dede’nin yerine vekaleten Galata Mevlevihanesi postnişini olarak atandı. 1910’da ise Abdülhalim Çelebi'nin yerine Konya Mevlânâ Dergâhı postnişinliğine getirildi. Dokuz yıl bu görevde kalan Veled Çelebi müderrisliğe ve Karatay Medresesi’nde Farsça dersleri vermeye devam etti. Gönüllü Mevlevi Alayı I. Dünya Savaşı başlayınca Gönüllü Mevlevî Alayı’nda miralay rütbesiyle alay komutanlığı yaptı. 3 Nisan 1915’de Şam ve Hicaz’da 3 yılı yakın süre kaldı. Bu evrede üç kez Medine’ye gitti Şeyh Kettânî’den mütevatir hadis icazeti aldı. Mekke’yi de ziyaret etti ve Abdülbaki el- Köhnevî ile Şeyh Salih Akişanî’nin hadis derslerine devam etti. Osmanlı Devleti’nin Suriye yenilgisinden sonra 1917’de Konya’ya geri döndü. Savaştaki yenilgiden sonra kurulan yeni hükümetin şeyhülislamı Mustafa Sabri Efendi’nin teklifi ile 1919’da postnişinlikten azlolundu. Konya’dan İstanbul’a gelen Veled Çelebi, Maarif Nezareti tarafından Tetkikat-ı Lisaniye Encümeni’nde görevlendirildi. Türkçe’nin ıslahı için kurulan bu kurumda bir yıl boyunca Ali Ekrem, Halid Ziya, Cenap Şahabettin, Ahmet Hikmet’le birlikte çalıştı. Milli Mücadele Yılları Bu dönemde Anadolu’da Milli Mücadele başlamış, Ankara’da hükümet kurulmuştur. İstanbul’dan Antalya yoluyla Anadolu’ya kaçmaya karar veren Veled Çelebi 1921’de bir İtalyan vapuruyla Antalya’ya geldi. Ankara’daki dostu Hamdullah Suphi Bey’e (Tanrıöver) telgraf çekip izin alarak milli mücadelenin merkezi Ankara’ya gitti, Mevlevihane’de misafir oldu. Ankara Lisesi’nde Farsça öğretmenliği yaptı ve Ziya Gökalp ile Telif ve Tercüme Encümeninde çalıştı. Milletvekilliği Dil çalışmalarına cumhuriyetin ilanından sonra da devam eden Veled çelebi, Kastamonu milletvekili olarak II. Dönem TBMM’ye girdi. II., III., IV.ile V. Dönem Kastamonu, VI. dönem Yozgat milletvekili olarak toplam 20 yıl süreyle TBMM'de görev yapmıştır. Milletvekilliği sırasında Türk Dil ve Tarih Kurumlarının kurulması ile görevlendirildi. İkinci Kez Postnişin olması Aynı dönemde Abdülhalim Çelebi’nin postnişinlikten azledilmesi (1925) üzerine bu makama ikinci kez tayin edilen Veled Çelebi’nin postnişinlik görevi 16 Kasım 1925’de tekke ve zaviyelerin kapatılmasıyla sona erdi. 7. dönemde Yozgat milletvekili olarak TBMM’e giren Veled Çelebi, bir yandan da Türk Dil Kurumu’ndaki çalışmalarını sürdürdü. 4 Mayıs 1950’de Ankara’da hayatını kaybetti. Hacı Bayram Camii’nde kılınan cenaze namazının İsmet İnönü’nün de katıldığı büyük bir cenaze töreniyle Cebeci Mezarlığına defnedildi. Eserleri Bedayiü'l-Efkâr (Bahaî adıyla, 1894) Leylâ ile Mecnûn (1895) Muvazene (1895) Birbirimizi Kırmayalım (1895) Muhakemetü'l-Lügateyn (1897) Arapça Gramer (Bahaddin adıyla, 1908) Letâif-i Nasreddin Hoca (Sözlü ve yazılı kaynaklardan derlenmiş 388 fıkra, 1909) Lisan-ı Farisî (1909) Darulfünûn Dersleri (1912) Vasiyetnâme-i Şerife Şerhi Hayru'l-Kelâm (1914) Türk Diline Medhal (1922) Ferhengnâme-i Sadi Tercümesi yahud Muhtasar Bostan Tercümesi (Kilisli Muallim Rıfat ile, 1924) Divan-ı Türkî-i Sultan Veled (Mehmed Bahaeddin adıyla, Kilisli Muallim Rıfat ile, 1925) Kur'ân-ı Kerîm Elifbası (Ahmed Edib ile, 1925) ürkçeden Trükçeye Lügat (1926) El-İdrak Haşiyesi (Ebu Hayyan'dan, Kilisli Muallim Rıfat ile, 1936) Atalar Sözü (1936) Oğuz Ata. Orhun Abideleri (1937) Mesnevî (Mevlâna'dan, 4 cilt, 1942-1946) Hatıralarım (1946) KAYNAKÇA:http://tr.wikipedia.org/wiki/Veled_%C3%87elebi_%C4%B0zbudak
(d. 16 Temmuz 1927, Tavşancıl, Gebze), Türk dilbilimci, araştırmacı ve yazar.
HAYATI Tavşancıl-Gebze'de doğdu. Tavşancıl İlkokulu 'nu, Üsküdar Paşakapısı Ortaokulu 'nu, Haydarpaşa Lisesi 'ni (1945) bitirdi. Yüksek öğrenimini Yüksek Öğretmen Okulu öğrencisi olarak İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünde tamamladı (1951). İzmir, Trabzon ve Bitlis liselerinde öğretmenlik yaptı. 1957'de öğretmenlikten istifa etti; Türk Dil Kurumu 'nda gramer uzmanı olarak çalışmaya başladı. 1961 'de ABD 'ye gitti. California Üniversitesi 'nde "Orhon Yazıtları" üzerine doktorasını verdi (1965). California ve İndiana üniversitelerinde Türk Dili ve Edebiyatı okutmanı ve profesörü olarak çalıştı (1961-1972). 1972'de Türkiye 'ye döndü ve Hacettepe Üniversitesi 'ne girdi. 1976'da Türk dili profesörü oldu. 1994'te emekliye ayrıldıktan sonra İstanbul'da Yeditepe Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölüm Başkanlığı 'nda bulundu. Türk ve dünya Türkoloji dergilerinde Türkçe ve İngilizce ilmî makaleleri yayınladı. Talât Tekin şiir de yazmıştır. Kızı tanınmıș Türk rock şarkıcısı Özlem Tekin'dir. KAYNAKÇA:http://tr.wikipedia.org/wiki/Talat_Tekin
(Ahlat, 1892 – 2 Temmuz 1980): Türk yazar ve filolog.
1892 yılında Bitlis'in Ahlat ilçesinde doğdu. Ahlat Rüşdiyesinden mezun oldu. 1922 yılında köy öğretmeni yetiştirmek için açılan Bitlis Muallim Mektebini bitirdi. 1923 yılında Diyarbakır Muallim Mektebinde Türkçe öğretmeni olarak göreve başladı. Ek ders sınavlarını geçerek 1923 yılında ortaokul Türkçe ve 1924 yılında lise Türk edebiyatı öğretmenliğine geçti. 1927 yılında İstanbul'da Kadıköy Ortaokulunda Türkçe dersleri vermeye başladı. 1943 yılında İstanbul Erkek Lisesi ve Daruşşafaka liselerinde edebiyat dersi vermeye başladı. 1957'de emekliye ayrıldı. Emekliliğinden sonra İstanbul Üniversitesi Yabancı Diller Yüksek Okulunda okutmanlık ve Osmanlıca uzmanlığı yaptı. KAYNAKÇA:http://tr.wikipedia.org/wiki/Tahir_Nejat_Gencan
(d. 1921, Tosya) - (ö. 1953, İstanbul), Türk dilbilimci.
1921'de Kastamonu'nun Tosya ilçesinde doğdu. İzmir Erkek Lisesi'ni bitirdi. 1942'de Almanya'ya gitti. Berlin Üniversitesi ve Heidelberg Üniversitesi'nde Alman dili ve edebiyatı ile klasik filoloji öğrenimi gördü. Klasik filoloji alanında doktorasını vererek, Türkiye'ye döndü. Bir süre Ankara Atatürk Lisesi'nde Latince öğretmenliği yaptı. 1946'da Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi'de kısa bir süre asistanlık yaptıktan sonra, aynı yıl, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi'ne antik felsefe asistanı olarak girdi. 1952'de doçent oldu. Klasik filoloji dalında dersler verdi. Baydur, uzmanlık alanındaki çalışmalarının yanı sıra, Türkçenin batı dilleri ile ilişkilerini ele alan, dil devrimini savunan yazılar yazdı. Okullarda klasik dillerin (Yunanca ve Latince) öğretilmesinden yana bir tutum sergiledi: "Avrupa’da olduğu gibi, okullarımızda Hellence (yani eski Yunanca) ve Latince öğretilmediği için aydınlarımızın bu dillerden gelme kelimeleri, bildikleri Avrupa dilinin -başta da Fransızcanın- malı sanmalarından ve Türkçemizdeki 'söylenildiği gibi yazılma' esasına uymalarından doğan bu karışıklığın önüne geçmek için okullarımızda Hellence değilse bile hiç olmazsa Latince öğretmekten başka yol yoktur.Doğu-İslam kültürü içindeyken okullarımızda Arapça, Farsça okutuyorduk. Batı kültürü içine yerleşmemiz için bütün Avrupalılar gibi okullarımızda Hellence ve Latince öğretmek zorundayız. Gençlerimizin ana dillerini iyice öğrenmemiş olarak üniversiteye geldiklerini yana yakıla anlatırken bu bilgisizlikte ve düşüncelerini açık olarak yazabilme eksikliğinde Arapça ile Farsçanın yerlerini boş bırakmış olmamızın büyük bir payı olduğunu unutmamalıyız." 1952'de, dil yazılarını derlediği "Dil ve Kültür" adlı kitabı Türk Dil Kurumu tarafından yayımladı. Türk Dil Kurumu üyesi olan Yakup Suat Baydur, 5 Ağustos 1953'te bir deniz kazasında öldü. KİTAPLARI Dil ve Kültür, 1952 (TDK Yayınları) Dilimiz ve Yunan-Latin Asıllı Kelimeler, 1953 ÇEVİRİLERİ Hense-Leonard, Helen-Latin Eskiçağ Bilgisi, 1948 Walter Kranz, Antik Felsefe, 1949 Aristoteles, Atinalıların Devleti, 1943 Latin edebiyatından örnekler 1. cilt, 1948 Latin edebiyatından örnekler 2. cilt, 1953 KAYNAKÇA:http://tr.wikipedia.org/wiki/Suat_Yakup_Baydur
(Ermeni: Սևան Նշանեան, 21 Aralık 1956, İstanbul), Türkiye Ermenisi yazar, dil bilimcidir.
YAŞAM ÖYKÜSÜ
İlköğrenimini Özel Pangaltı Ermeni İlkokulu'nda gördü; 1968'de, Milliyet gazetesi tarafından düzenlenen İlkokullararası Bilgi ve Kültür Yarışması'nda üçüncü oldu. Orta öğrenimini Işık Lisesi ve Robert Lisesinde tamamladı. 1974'te ABD'ye giderek Yale Üniversitesi ve Columbia Üniversitesinde tarih, felsefe ve Güney Amerika Siyasi Sistemleri üzerine eğitim gördü. 1984-1985 yıllarında Commodore 64 adlı kişisel bilgisayarı (PC) Türkiye'ye getiren firmanın kurucusu ve yöneticisi oldu. Bilgisayar programcılığı ile ilgilendi, çeşitli konuşma ve konferanslara katıldı. Türkiye'nin ilk popüler bilgisayar dergisi olan Commodore'u kurup orada Baytan Bitirmez müstear ismiyle yazılar yazdı. Sevan Nişanyan, çeşitli Britanya ve Uzakdoğu yayınevleri için seyahat kitapları kaleme aldı. 1998 yılında "Küçük Oteller Kitabı" adlı kitabı ilk kez yayımladı. Türk turizmine kitle turizmi dışında yeni bir yön kazandırma çabası olarak görülebilecek "Küçük Oteller Kitabı"'nı her sene yenileyerek bir referans kitabı haline geldi. 1995 yılında eşi Müjde Nişanyan ile birlikte İzmir'in Selçuk ilçesinin Şirince köyüne yerleşen Nişanyan, bu köyde geleneksel mimari dokuyu korumak ve canlandırmak için yaptığı çalışmalarla tanındı. Eski köy evlerini geleneksel tarzda onararak oluşturduğu Nişanyan Evleri adlı otel 1999'da işletmeye girdi. Şirince'de yıkılmakta olan evleri resmi izin olmadan restore ettiği gerekçesiyle 2001 yılında 2863 sayılı yasa kapsamında 10 ay hapis cezası aldı. Bu dönemde Türkçenin etimolojisi üzerine ilk kapsamlı bilimsel çalışma olan "Sözlerin Soyağacı: Çağdaş Türkçenin Etimolojik Sözlüğü" adlı çalışmasını tamamladı; aynı sözlüğün popüler bir özeti olan "Elifin Öküzü ya da Sürprizler Kitabı" adlı kitabı yayımlandı. 2004'te İnsan Hakları Derneği tarafından verilen Ayşenur Zarakolu Özgür Düşünce Ödülü'ne layık görüldü. Türkiye'nin Doğu ve Güneydoğu bölgeleri hakkında resmî görüşün verilerini sorgulayan "Ankara'nın Doğusundaki Türkiye" adlı gezi rehberi 2006'da yayımlandı. Nişanyan'ın Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluş dönemine ilişkin eleştirel görüşlere yer veren "Yanlış Cumhuriyet: Atatürk ve Kemalizm Üzerine 51 Soru" adlı kitabı 2008'de basıldı. "Sözlerin Soyağacı"'nın geniş ölçüde gözden geçirilmiş ve genişletilmiş yeni versiyonu da aynı tarihte piyasaya sunuldu. Agos gazetesindeki köşe yazarlığının yanı sıra, 29 Ekim 2008 ve 14 Aralık 2009 tarihleri arasında Taraf gazetesinde "Kelimebaz" adıyla dile ilişkin köşe yazıları yazdı. Bu yazıları iki ayrı kitapta toplanarak "Kelimabaz - 1" ve "Kelimebaz - 2" isimleriyle yayımlandı. 2009'dan itibaren Anadolu yer adlarına ilişkin geniş kapsamlı bir çalışma başlattı. Çalışmanın ilk ürünleri 2010'da piyasaya çıkan "Adını Unutan Ülke: Türkiye'de Adı Değiştirilen Yerler Sözlüğü" adlı kitapta ve Index Anatolicus web sitesinde yayımlandı.
KİŞİSEL YAŞAMI
Eski eşi Müjde Tönbekici'den üç, toplam beş çocuğu vardır. 2008 senesinde eşi Müjde Tönbekici'nin üzerine bir kavanoz dışkı atmasının ardından gelen sert tepkiler nedeniyle Agos gazetesindeki görevi tartışma konusu olmuştur. Yazar, bu davranışını "Müjde Hanım'ın davranışına tam olarak uyan sembolik bir jest" olarak nitelendirmiştir. İslam peygamberi Muhammed'e hakaret ettiği gerekçesiyle Mayıs 2013'te İstanbul 14. Sulh Ceza Mahkemesi tarafından 13,5 ay hapis cezasına çarptırıldı. Nişanyan'a verilen hapis cezası, daha önceden de sabıkası olması dolayısıyla para cezasına çevrilmedi. Sevan Nişanyan, İzmir’in Selçuk İlçesi’nin turistk köyü Şirince’de SİT alanındaki arazine iki kez mühürlenmesine rağmen ev yaptığı gerekçesiyle aldığı 2 yıllık hapis cezasını çekmek üzere Torbalı Açık Ceza İnfaz Kurumu'na teslim oldu.
KİTAPLARI
Yanlış Cumhuriyet / Atatürk ve Kemalizm Üzerine 51 Soru, Kırmızı Yayınları, 2008 ISBN 975-9169-77-0 Sözlerin Soyağacı: Çağdaş Türkçenin Etimolojik Sözlüğü, genişletilmiş ve gözden geçirilmiş 3. Basım, Adam Yay. 2007 ISBN 9754188684 Küçük Oteller Kitabı (Türkiye'nin en Güzel Küçük Otelleri), Boyut Yay. 1998 .... 2008 (her yıl), ISBN 975-521-376-7 Ankara'nın Doğusundaki Türkiye, Boyut Yay. 2006 ISBN 975-23-0196-7 Elifin Öküzü ya da Sürprizler Kitabı, 2002 ISBN 975-418-744-4 Meraklısı için Karadeniz, Boyut Yay. 2000 ISBN 975-521-378-3 Herkesin Bilmediği Olağanüstü Yerler, Boyut Yay. 2000 ISBN 975-521-377-5 Mavi Kıyılarda Yeme İçme Sanatı, Intermedia 1998,ISBN 975-7143-23-5 American Express Guide: Prague, Mitchell Beazley (London) 1993. American Express Guide: Vienna and Budapest, Mitchell Beazley (London) 1992. American Express Guide: Athens and the Classical Sites, Mitchell Beazley (London) 1990. Karl Marx: Grundrisse, Ekonomi Politiğin Eleştirisi için Ön Çalışma (çeviri), Birikim Yay. 1979; 2. basım İletişim Y. 2008. Kelimebaz-I, Everest Yayınları 2009. Adını Unutan Ülke (Türkiye'de adı değiştirilen yerler sözlüğü) Everest Yayınları 2010. Şirince Meydan Muharebelerinin Mufassal Tarihçesi Everest Yayınları 2011. Turkey (Travel Bugs), Sevan Nisanyan (Author), Bina Maniar (Author), Emma Tan (Author), Aileen Lau (Author) , Macmillan General Reference (October 1993), ISBN-10: 067187909X, ISBN-13: 978-0671879099 Aslanlı Yol, Liberte Yayinlari 2012.
(1880; İstanbul - 15 Şubat 1954; İstanbul), özellikle dil çalışmalarıyla tanınmış Türk hekim.
Mekteb-i Tıbbiye-i Şahane'yi (Askeri Tıbbiye) bitirdikten sonra Almanya'ya gitti (1908). Giessen Üniversitesi'nde patoloji uzmanlığı eğitimi gördü. İstanbul Darülfünunu Tıp Fakültesi'nde profesörlüğe yükseldi. On beş yıl morg müdürlüğü yaptı. Türkçenin öbür dillerle ilişkisini inceledi, tıp terimlerini Türkçeleştirmeye çalıştı. Türk Dil Kurumu'nda görev aldı. Ankara'da Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi'nde genel dilbilgisi dersleri verdi. V.Dönem (Ara Seçim) Erzurum, VI., VII. ve VIII. Dönem Rize Milletvekilliği yapmıştır. Atatürk, ona Dilemre soyadını verdi. Dilemre, Türkçenin Doğu'dan Batı'ya giden ticaret yolu üzerindeki konuşulan bir ticaret dili olduğunu, Türk sözcüğününü “Tüccar” anlamına geldiğini ileri sürmüş, Türkçenin, Hint-Avrupa dillerine yaklaşan Hint-Turan dilleri içinde yer aldığını kanıtlamaya çalışmıştır. Genel Dil Bilgisi (1939-42, 2 cilt) adlı kitabının birinci bölümünde genel dilbilgisi üzerine açıklamalar yaptıktan sonra Güney Asya, Amerika, Afrika dillerini incelemiş, ikinci bölümünde de Ural-Altay dillerinin karşılaştırmalı dilbilgisini vermeye çalışmıştır. Ömrünün sonuna kadar tıp terimlerini Türkçeleştirilmesi ve dilin sadeleştirilmesiyle meşgul olan Saim Ali Dilemre'nin Ankara Numune Hastanesi ve Cebeci Askeri Tıp Tatbikat Okulunda, Tıp terimleri üzerinde yaptığı iki konuşma 1945'te Türk Dil Kurumunca kitap haline getirildi. Dilemre'nin tüm çabalarına rağmen Türkçeleştirdiği 420 terimden çok azı tıp uzmanlarınca benimsendi. Evli ve iki çocuk babasıdır.
Çalışmaları
Hususi Marazi Teşrih (1928) Uykusuzluk ve Tedavisi (1928) Les affixes indo-européens et le turc (1935; Hint-Avrupa Ekleri ve Türkçe) La théorie güneş-dil (1936; Güneş Dil Kuramı) Probléme Turco-Celtique (1936; Türk-Kelt Sorunu) Dil Coğrafyası (1937) Genel Dil Bilgisi (cilt I, 1939, cilt, 2, 1942) Hekimlik Dili Terimleri (1945) Dil Devrimi İçin (1949) Dil Devrimi İçin II. Terimler Meselesi (1949) KAYNAKÇA:http://tr.wikipedia.org/wiki/Saim_Ali_Dilemre
